دلیل من

چادر پوشیدن منطق و دلیل نمی خواهد

کمی فکر می خواهد

که بین یک دوراهی

کدام را باید انتخاب کنیم؟

خدا

یا چشم های هرزه و هوس دیگران

انتخاب با خودت

نگاه خدا برایم بهتر است ازهر نگاهی

یادتان هست کوچک که بودیم ناخن های دست و پایمان را برای هم لاک می زدیم؟ بعضی وقت ها هم دست داداش کوچکمان را هم می گرفتیم و لاک می زدیم. یادش به خیر ولی این ها همه مال همون مقع و همون کودکی بود.
ولی الآن ما بزرگ شدیم. دیگر می دانیم که کودک نیستیم تا بخواهیم دست و پایمان را لاک بزنیم به دیگران نشان بدهیم. چون می دانیم خدا خریدار واقعی ماست. نه چشم های خیابان ها. و نه هوس هوس بازان.
 ما خودمان را برای خودمان و برای خدای خودمان حفظ می کنیم. وگرنه همه این لاک ها را که شما روی ناخن هایتان می زنید، همه این رژ هایی را که نباید بزنید و می زنید را ما هم داریم. اما برای یک نفر خرجشان می کنیم.
این طور ارزش خودمان را هم حفظ کرده ایم. این طور خریدارمان بهتر ما را می خرد. 
نگاه خدا بهتر است از هر نگاهی که در خیابان ها به دنبال من باشد.

سپر بزرگ

این پارچه ی سیاه

این دنیا سپر است

آن دنیا هم سپر

یکی برای گناه و دیگری آتش

خنکای بهشت گوارایتان باد دختران چادری

بوی عطر خدا

باید بوسه زد بر نجابت قدم هایی که برمیداری...

چهره معصومانه ات زیر نقاب چادر،

گنج وجودی پنهان کرده پشت چادرت،

نجابت صدایت،

صلابت گام هایت،

دل رحیمت،

رفتار زهراگونه ات تماما،

بوی عطر خدا می دهد...

این را برای خودت حفظ کن

دوم: شکر خدا

مَن یکـــ دختر چادری ام...
نه پاهایم ده سانت از زمین بالاتر است...
نه روسری ام ده سانت از سرم بالاتر...
میدانم این چیزها مرا بالا نمیبرد
چادر ساده ای میپوشم..
قد یــــک دنیا برایم می ارزد
با تمام رنگارنگ هایی دنیا عوضش نمیکنم...
این نعمتی است که شکر زیاد می خواهد